Pomoc społeczna wspiera rodziny w wysiłkach zmierzających do zaspokojenia niezbędnych potrzeb życiowych, umożliwia życie w warunkach odpowiadających godności człowieka, sprzyja poczuciu bezpieczeństwa.

Ustawa z dnia 12 marca 2004r. z póź. zm. o pomocy społecznej określa zasady i formy udzielania pomocy osobom i rodzinom znajdującym się w trudnej sytuacji życiowej. Świadczenia z pomocy społecznej są udzielne na wniosek osoby zainteresowanej, jej przedstawiciela ustawowego albo innej osoby, za zgodą osoby lub jej przedstawiciela ustawowego.

Pomoc społeczna jest przyznawana w drodze decyzji administracyjnej na podstawie rodzinnego wywiadu środowiskowego przeprowadzanego w miejscu zamieszkania klienta. Wywiad środowiskowy przeprowadza pracownik socjalny w celu ustalenia sytuacji osobistej, dochodowej i majątkowej rodziny. Rodzinę stanowią osoby spokrewnione lub niespokrewnione pozostające w faktycznym związku, wspólnie zamieszkujące i gospodarujące. Rodzaj, forma i rozmiar świadczeń są przyznawane w zależności od okoliczności uzasadniających udzielenie pomocy. Osoby i rodziny są zobowiązane do współdziałania w rozwiązywaniu ich trudnej sytuacji życiowej.

Za dochód rodziny przyjmuje się sumę miesięcznych dochodów wszystkich członków rodziny, bez względu na tytuł i źródło ich uzyskania. Dochód brutto pomniejsza się o miesięczne obciążenie podatkiem dochodowym od osób fizycznych, składkami na ubezpieczenie społeczne oraz zdrowotne, alimentami bieżącymi świadczonymi na rzecz innych osób.

Prawo do świadczeń pieniężnych przysługuje:

• osobie samotnie gospodarującej, której dochód nie przekracza kwoty 634 zł netto,
• osobie w rodzinie, w której dochód na osobę nie przekracza kwoty 514 zł netto, przy jednoczesnym wystąpieniu co najmniej jednego z następujących powodów: sieroctwa, bezdomności, bezrobocia, niepełnosprawności, długotrwałej lub ciężkiej choroby, przemocy w rodzinie, potrzeby ochrony macierzyństwa lub wielodzietności, bezradności w sprawach opiekuńczo wychowawczych i prowadzenia gospodarstwa domowego, zwłaszcza w rodzinach niepełnych lub wielodzietnych,
• braku umiejętności w przystosowaniu do życia młodzieży opuszczającej placówki opiekuńczo – wychowawcze,
• trudności w integracji osób, które otrzymały status uchodźcy,
• trudności w przystosowaniu do życia po zwolnieniu z zakładu karnego,
• alkoholizmu lub narkomanii,
• zdarzenia losowego i sytuacji kryzysowej,
• klęski żywiołowej lub ekologicznej.

Rodzaje świadczeń z pomocy społecznej:

Świadczenia pieniężne:

1. Zasiłek stały przysługuje:
   1. pełnoletniej osobie samotnie gospodarującej, niezdolnej do pracy z powodu wieku lub całkowicie niezdolnej do pracy, jeżeli jej dochód jest niższy od kryterium dochodowego osoby samotnie gospodarującej;
   2. pełnoletniej osobie pozostającej w rodzinie, niezdolnej do pracy z powodu wieku lub całkowicie niezdolnej do pracy, jeżeli jej dochód, jak również dochód na osobę w rodzinie są niższe od kryterium dochodowego na osobę w rodzinie.
2. Zasiłek okresowy przysługuje w szczególności ze względu na długotrwałą chorobę, niepełnosprawność, bezrobocie. Wysokość zasiłku okresowego ustala się:
   1. w przypadku osoby samotnie gospodarującej – do wysokości różnicy między kryterium dochodowym osoby samotnie gospodarującej a dochodem tej osoby, z tym że kwota zasiłku nie może być wyższa niż 418 zł miesięcznie;
   2. w przypadku rodziny – do wysokości różnicy między kryterium dochodowym rodziny a dochodem tej rodziny.
3. Zasiłek celowy:
   1. zasiłek celowy może być przyznany w szczególności na pokrycie części lub całości kosztów zakupu żywności, leków i leczenia, opału, odzieży, niezbędnych przedmiotów użytku domowego, drobnych remontów i napraw w mieszkaniu, a także kosztów pogrzebu.
4. Specjalny zasiłek celowy:
   1. w szczególnie uzasadnionych przypadkach osobie albo rodzinie o dochodach przekraczających kryterium dochodowe może być przyznany - specjalny zasiłek celowy w wysokości nieprzekraczającej odpowiednio kryterium dochodowego osoby samotnie gospodarującej lub rodziny, który nie podlega zwrotowi.